Rodenbach schenkt en schrijft geschiedenis

• Erik Verdonck en Rik Ghequiere
• 978-949300155-8
• http://www.tdmpublishing.com
• TDM Publishing

Recensie

Waar te beginnen met de bespreking van dit boek? De neiging om enkele zoetsappige anekdotes op te rakelen aan onze persoonlijke ervaringen met deze schitterende, nu 200- jarige, brouwerij (gebouwen én bier!) moeten we hardnekkig onderdrukken. Het boek, niets dan het boek! Een andere neiging onderdrukken we niet: ja, de gebouwen, zeer zeker, ja, het bier, maar nu ook: ja, het boek! Superlatieven, dus, en we beseffen dat overmatig gebruik daarvan meestal leidt tot relativeren. Maar toch is dit een boek dat we op alle vlakken aanraden! Zowel het onderwerp, natuurlijk, maar ook de schrijfstijl, de inhoud en, zoals we van Erik ondertussen gewoon zijn, de rijke illustraties. Niet alleen een boek dat je van A tot Z kan uitlezen (zoals wij, onder lieftallige druk van de hoofdredacteur, deden) maar ook op je salontafel kan leggen om er nu en dan een stukje uit te lezen. Laat ons stellen dat het boek is opgebouwd rond twee tijdlijnen: de Rodenbachs in de brouwerij, en de Rodenbachs in het ‘publieke leven’. Tegelijk bespreekt het eerste deel de brouwerij en zijn geschiedenis, gaat dieper in op de bieren en laat tal van fans en klanten aan het woord. Aandacht is er natuurlijk uitgebreid voor de ‘bierkathedraal’: de tien foederzalen, hoe de foeders tot op de dag van vandaag gemaakt worden, maar ook wat ze met het bier doen. Het tweede deel zet de familie in het daglicht. Ferdinand, de stichter, de zonen Rodenbach en de (veelvuldig) beroemde telgen uit het geslacht Rodenbach. Beroemd, inderdaad, want zelden bereikte een brouwersfamilie die hoge status en aanzien als de familie Rodenbach. Medestichters van de prille Belgische staat aan de ene kant, met Albrecht Rodenbach als buitenbeentje (alhoewel) en mede- eerste steenlegger van de ontluikende Vlaamse Beweging aan de andere kant. In dit tweede deel spreekt de schrijver zijn onderwerpen zelf aan om ons te vertellen wat ze allemaal realiseerden. Een ietwat bevreemdende aanpak, die hier om een voorbeeld vraagt: Constantin Rodenbach: ‘ … U heeft een uitzonderlijke expertise, zo’n groot talent…’ Deze weg bewandelen lag zeker niet voor de hand. Ons geeft het soms wat de indruk van ongenuanceerde ‘verafgoding’. Maar het schept wel een aparte, pakkende sfeer. We zijn dus behoorlijk opgetogen met en over dit boek! Correcte informatie over de brouwerij en haar geschiedenis, gekaderd in de historie van ons land, zo dikwijls krijgen we dat niet te lezen. Ook Rudi Ghequire (de ‘Frank Boon’ van het Vlaams Rood bier) gaat voluit in op de techniciteit van deze unieke bierstijl. Hij laat weliswaar niet steeds het achterste van zijn tong zien, maar we leren veel bij over deze oeroude bierstijl. U zit zonder twijfel al te wachten op de slotvraag: is er kritiek? We vonden een foutje: het Paenhuys in Bokrijk komt inderdaad uit DiepenMerk op: een (uniek?) flesje Rodenbach in een oud De Koninck flesje, als Antwerpse knipoog naar de 200-jarige! Antwerpse BierCourant—september 2021, nr. 63 Lid van 20 beek, het gebouw, niet de brouwerij. Als we juist geïnformeerd zijn, is dat de voormalige brouwerij Tomsin uit Hoegaarden. Inderdaad, waar Pierre Celis de stiel leerde. Maar goed, een biet die daar over struikelt. En bij ‘de klandizie’ merken we op dat de andere steden een beetje ondervertegenwoordigd zijn en/of dat aloude Rodenbach-zaken niet op het appél verschijnen. Voor Antwerpen staat er wel restaurant Fiera op, hip en trendy in de pas heropende Handelsbeurs. Maar oude getrouwen zoals het Oud Arsenaal, de Pelikaan en ’t Waagstuk, vinden we helaas niet terug… Tot slot leren we ook (naar waarheid) dat je in de gastronomie voluit aan de slag kan met Rodenbach. Tal van chefs (o.a. Marjolein van ‘Billie’s Bier Kafétaria’) krijgen de gelegenheid suggesties te doen en ons aan te zetten onze keuken overhoop te halen. Wat we bij gelegenheid met plezier doen, alhoewel stoofvlees met Rodenbach een van onze persoonlijke favorieten blijft. Of in Rodenbach gemarineerde vleesribben, of… Om niet te hervallen in overdrijvingen: dames en heren bierliefhebbers, dit is een boek waarop we zaten te wachten!